ว่ากันถึงโครงเรื่องของ 2046 เราอาจบอกเล่าได้ไม่ง่ายนักด้วยว่ามันต้องเป็นทั้งภาคต่อจากหนังก่อนหน้าในขณะเดียวกันมันก็เป็๋นหนังเรื่องใหม่บนประเด็นเดิมอย่างความเหงาและความเสน่หาของมนุษย์อันซับซ้อนด้วยอารมณ์ความรู้สึกโดยพื้นฐานโครงเรื่องหลักหนังจะไปสานต่อชะตากรรมของ จ้าวโม่เหวิน (เหลียงเฉาเหว่ย) ที่กำลังเขียนนิยายเรื่อง 2046 ว่าด้วยรถไฟในโลกอนาคตที่ผู้คนต่างมุ่งหน้าสู่สถานี 2046 แต่มีเพียงหนุ่มญี่ปุ่น (ทาคูยะ คิมูระ) ที่เลือกเดินทางออกจาก 2046 และระหว่างทางเขาก็ตกหลุมรักแอนดรอยด์สาวที่ความรู้สึกช้า (เฟย์ หว่อง) โดยไม่มีทางรู้เลยว่าเธอจะรักเขาตอบบ้างไหม

และขณะที่จ้าวโม่เหวินกำลังเขียนนิยายชิ้นเอกนี้เขาก็ได้เอาตัวไปใกล้ห้อง 2046 ที่มีความหลังฝังใจกับ เซ่าไหล่จวิน (จางม่านอวี้) ชู้ทางใจของเขาเมื่อหลายปีก่อนและได้พัวพันกับความรักของคนรอบข้างทั้งลูกสาวห้องเช่าอย่างหวังจินเหวิน (เฟย์ หว่อง) ที่ไปหลงรักหนุ่มญี่ปุ่น (ทาคูยะ คิมูระ) และ ไป่หลิง (จางจื่ออี้) สาวเอสคอร์ตที่ดันเอาหัวใจมาลงเล่นกับเขา รวมไปถึงความสัมพันธ์ที่ยากอธิบายกับ เซ่าไหล่จวิน (กงลี่) สาวที่ชื่อเหมือนชู้รักของเขาทว่าเธอกลับมีเวลาให้เขาแค่บนวงไพ่ที่สิงคโปร์ในวันที่หัวใจของเขาแหลกสลายเท่านั้น

ในฐานะแฟนหว่องกาไวก็คงแค่ส่วนหนึ่งแต่เชื่อว่าหากใครได้ประจักษ์พยานดูหนังหว่องกาไวทั้งเรื่องและดูมาเกิน 5 เรื่องย่อมเห็นด้วยว่าหนังหว่องกาไวคือหนังแห่งอารมณ์หากคุณคลิกกับการดูภาพบนจอที่แช่มช้า ควันบุหรี่ลอยล่อง และวอยซ์โอเวอร์กระแทกใจหนังของหว่องกาไวก็ทำมาเพื่อคุณ

ดังนั้นสิ่งที่พอจะนำมาเป็นมาตรฐานได้คงเป็นการเทียบเคียงกับงานเรื่องอื่นในประวัติการทำงานของหว่องกาไว ซี่ง 2046 ก็เหมือนถูกสร้างมาเพื่อให้คนดูเทียบเคียงและท้าทายแฟนหนังไปในตัวว่าหากหนังของเขามี