"ที่จริงนี่คือฉากแรกที่เราถ่ายกับโต๊ะกลม เราวางโต๊ะไว้ที่ท้องพระโรงนี้ตั้งแต่เช้า เราตัดสินใจปุบปับว่าจะเปลี่ยนสีตรงกลางนิดหน่อย พอมองจากข้างบนแล้วผมคิดว่ามันไม่เด่นพอ น่าจะให้ตรงกลางมีอะไรที่ทำให้มันดูชัดขึ้นมา แล้วช่างสีคนหนึ่งของเรา ก็ทาสีตรงกลางใหม่ขณะที่คนอื่นๆ รอเขา เรียกว่าเป็นจุดใหญ่ของเรื่อง เราเดินทางกันมาห้าปีแล้ว อาเธอร์ได้เรียนรู้การเป็นกษัตริย์เพิ่มขึ้น พัฒนาจากเด็กค่อนข้างเกเร เจ้าชายกลวงๆ สู่การเป็นกษัตริย์ผู้ยิ่งใหญ่ ผมนำโต๊ะกลมเข้ามาตั้งแต่ต้นซีซั่นที่ 5 เพื่อเปรียบเปรยว่าเขามาถึงอีกจุดหนึ่งแล้ว ตามธรรมเนียม กษัตริย์จะนั่งโต๊ะตัวสูง ที่หัวโต๊ะหรือที่ราชบัลลังก์ การให้กษัตริย์นั่งโต๊ะกลม โดยทุกคนอยู่ในตำแหน่งที่เท่าเทียม ไม่มีใครเป็นนาย ถือเป็นของใหม่และเป็นแสงสว่างให้กับยุคที่เป็นยุคมืดของกษัตริย์เช่นยุคนั้น"

"นี่จะเป็นเรื่องของเราทุกคนที่เติบโตขึ้น โดยเฉพาะกับเมอร์ลิน เขามักจะเป็นคนที่เติบโตช้าที่สุด เพราะเขาเก็บกดมาหลายปี ถ้าทุกอย่างยังไม่เข้าที่ เขาจะยังไม่เป็นตัวเอง คาเมล็อตจำต้องเดินทางสู่ความยิ่งใหญ่ อาร์เธอร์ต้องเป็นกษัตริย์ เขาต้องเกี่ยวดองกับกวิเนเวียร์ ทุกอย่างต้องเป็นไปด้วยดี ต้องเข้าที่เข้าทางก่อนที่เมอร์ลินจะกลับเป็นตัวเอง และนั่นจะเป็นความคืบหน้าสำคัญ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เราจะจัดการเรื่องนี้เมื่อทุกอย่างสุกงอม เมอร์ลินไม่ใช่เด็กหนุ่มในแบบที่เขาเคยเป็นอีกต่อไป แม้เขาจะสวมชุดเดิมๆ ก็ตาม หลายสิ่งเปลี่ยนไปอย่างเหลือเชื่อ และเขาพร้อมแล้ว นั่นสำคัญกว่า ก่อนนี้ผมไม่เคยคิดว่าเขาจะพร้อม แต่ตอนนี้เขาพร้อมแล้ว"

"ผมรอเวลานี้มาสามปีแล้ว เวลาที่จะได้เฝ้ามองอัศวินผู้พิทักษ์ผม ทั้งอาคันตุกะของเพนดรากอนที่แสดงความเคารพผม มันเหมือนฝันมากที่ในที่สุดก็มีช่วงเวลานั้น การได้เห็นบทบาทของพวกเขารอบโต๊ะ ถือเป็นเรื่องวิเศษเรื่องหนึ่ง"

"ฉันคิดว่าเป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกถึงการถูกรังควานด้วยการใช้เวทมนต์ เวลานั้นเธอเข้าใจถึงสิ่งที่เกิดขึ้น แต่ไม่ได้รู้สึกว่าเธอตกเป็นเป้าอย่างจริงจัง ที่เธอถูกเมินเพราะเธอมีเวทมนตร์ และเธอก็ถูกปฏิบัติในแบบที่คนมีเวทมนตร์ควรจะได้รับ เธอเคยเป็นเจ้าหญิงมาตลอดชีวิต มีมอร์กอสเป็นผู้อารักขา และเธอถูกปลูกฝังให้อยู่กับความเกลียดชัง และเป็นครั้งแรกที่ฉันคิดว่าเธอคงรู้สึกโดดเดี่ยว ฉันคิดว่าสาเหตุหลักที่ทำให้เธอต้องก่อเรื่องต่างๆ เธอเชื่อว่าอาร์เธอร์เป็นผู้อยู่เบื้องหลัง"